در  منابع اصلي و فرعي اسلامي و آراي انديشمندان بر مبنای آيات قرآن كريم ، روايات نبوي و روايات معصومان دو تعريف مورد توجه قرار گرفته و  مصرح گشته،  كه در آثار انديشمندان متقدم، متأخر و معاصر نيز بوفور ياد شده است و در واقع مكمل، متمم و مظروف يكديگرند. اين دو تعريف عبارتند از:

 1ـ عدالت، به معناي: «وضع كل شيء في موضعه» يا قرار دادن هر چيز در جاي مناسب خويش

 ۲ـ عدالت، به معناي: «اعطاء كل ذي حق حقه» يا رساندن حق به حقدار و استيفاي حقوق و عطا به ميزان استحقاق

 از تركيب اين دو تعريف نيز مي‎توان عدالت را اين‎ گونه تعريف كرد: «عدالت به معناي قرار‎ دادن هر چيز در جاي خويش، و حق را به حقدار رساندن و ايفاي اهليت و رعايت استحقاقها‎ست»

 اكثر انديشمندان اسلامي، اعم از قديم و جديد، به اين تعريف اذعان دارند و قرآن و روايات نبوي و معصومان نيز دال بر آن است