سوره الانبياء  آيه  47 

 وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَإِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا وَكَفَى بِنَا حَاسِبِينَ 

ترجمه فارسي

 روز قيامت ترازوهای عدل را تعبيه می کنيم ، و به هيچ کس ستم نمی شود، اگر عملی به سنگينی يک خردل هم باشد به حسابش می آوريم ، که ما حساب کردن را بسنده ايم

ترجمه انگليسی

.And We will set up a just balance on the day of resurrection, so no soul shall be dealt with unjustly in the lust; and though there be the weight of a grain of mustard seed, (yet) will We bring it, and sufficient are We to take account.

تفسير آيه

 و نضع الموازين القسط ليوم القيمه فلا تظلم نفس شيئا. كلمه قسط به معناي عدل است ، و آيه شريفه عطف بيان براي موازين ، و يا صفت آن است كه اگر آن را صفت بگيريم ، بايد مضافي در آن تقدير بگيريم و تقدير آن را و نضع الموازين ذوات القسط بدانيم ، و اما اينكه معناي ترازوي عدل نصب كردن چيست در تفسير سوره اعراف گذشت . و ان كان مثقال حبه من خردل اتينا بها - ضمير در و ان كان به عمل موزون كه از كلمه ميزان استفاده مي شود بر مي گردد، يعني و اگر چه آن عمل موزون به مقدار سنگيني خردلي باشد آن را مي آوريم ، و ما براي حسابكشي كافي هستيم ، و دانه خردل در اينجا به عنوان مثال ذكر شده و مبالغه در دقت ميزان را مي رساند كه حتي به كوچكي و ناچيزي خردل هم رسيدگي مي كند و در اين تعبير اشاره به اين نيز هست كه وزن يكي از شوون حساب است