سوره آل عمران آيه  21 

 إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الِّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

ترجمه فارسی

کسانی را که به آيات خدا ايمان نمی آورند ، و پيامبران را به ناحق می کشند و مردمی را که از روی عدل فرمان می دهند می کشند ، به عذابی دردآور بشارت ده

ترجمه انگليسي

.Surely (as for) those who disbelieve in the communications of Allah and slay the prophets unjustly and slay those among men who enjoin justice, announce to them a painful chastisement.

تفسير آيه

 ان الذين يكفرون بايات الله ... كلام در اين آيه هر چند سياقي جديد و ابتدائي دارد و ليكن در عين حال خالي از اشاره ، و بلكه خالي از بيان تهديد آخر آيه قبلي نيست ، چون مضمونش با وضع اهل كتاب و مخصوصا يهوديان منطبق است . دو جمله يكفرون ، و يقتلون استمرار را مي رساند و دلالت دارد بر اينكه كفر به آيات خدا آنهم كفر بعد از بيان و به انگيزه بغي و نيز كشتن انبيا كه معلوم است كشتني است بدون حق و همچنين كشتن آنهائي كه به سوي عدل و قسط دعوت نموده ، از ظلم نهي مي كنند عادت هميشگي ايشان است همچنان كه تاريخ زندگي يهود از بدو پيدايش سرشار از اين جنايات است مي بينيم كه گروه بسياري از انبيا و عابدان بني اسرائيل كه ايشان را امر به معروف و نهي از منكر مي كردند به دست خود آنان كشته شدند و همچنين نصارا كه آنها هم كم و بيش اين راه را رفتند. و جمله : فبشرهم بعذاب اليم تصريح به شمول غضب الهي و تهديد به نزول عذاب است ، و منظور از آن تنها عذاب آخرت نيست ، به دليل اينكه دنبالش مي فرمايد : اولئك الذين حبطت اعمالهم في الدنيا و الاخره ... پس در آيه مورد بحث ، هم به عذاب آخرت تهديد شده اند و هم به عذاب دنيا ، عذاب آخرتشان عذاب آتش ، و دنيائيشان كشته شدن و آواره گشتن و از بين رفتن اموال و جانهايشان بود ، و نيز عذاب ديگرشان اين بود كه خدا دشمني را در بين آنان تا روز قيامت قرار داد ، كه خداي تعالي در كتاب عزيزش همه اينها را ذكر كرده . و اينكه فرمود : اولئك الذين حبطت اعمالهم في الدنيا و الاخره ، و ما لهم من ناصرين دو نكته را افاده مي كند : اول اينكه : اگر انسان كسي را به جرم اينكه امر به معروف و نهي از منكر مي كند به قتل برساند اعمال نيكش همه حبط و بي اجر مي شود. دوم اينكه : در روز قيامت مشمول شفاعت نمي گردد. الم تر الي الذين اوتوا نصيبا من الكتاب ... اين آيه شريفه مي خواهد بفرمايد : اهل كتاب از بغي و ايجاد اختلاف در دين دست بر نمي دارند ، براي اينكه هر وقت به ايشان پيشنهاد مي شود كه تسليم حكم كتاب خدا شوند ، پشت مي كنند و زير بار نمي روند و اين نيست مگر به خاطر اينكه به اين گفتار خود مغرور شده اند ، كه مي گفتند : لن تمسنا النار ، و خلاصه به چيزي مغرور شدند كه هيچ سندي بر آن ندارند ، و آنرا به خدا افترا مي بندند. و مراد از كساني كه نصيبي از كتاب دارند همان اهل كتابند ، و اگر نفرمود : الذين اوتوا الكتاب ... و به جاي آن فرمود : اوتوا نصيبا من الكتاب ، براي اين بود كه بفهماند آن مقدار اطلاعي كه از كتاب دارند همه معارف كتاب نيست . بلكه مقداري از آن است و يقتلون الذين يامرون بالقسط من الناس ، آنگاه فرمود : اي ابا عبيده ! بني اسرائيل در يك ساعت چهل و سه پيامبر را كشتند ، عابدان بني اسرائيل كه اين را ديدند صد و دوازده نفر از آنان قيام نموده ، كشندگان انبيا را امر به معروف و نهي از منكر كردند ، و بني اسرائيل همه آنانرا تا آخر روز به قتل رساندند ، و آيه نامبرده راجع به اين واقعه است . مولف : اين معنا در الدر المنثور هم از ابن جرير ، و ابن ابي حاتم از ابي عبيده ، روايت شده است  و در الدر المنثور كه ابن اسحاق ، و ابن جرير ، و ابن منذر ، و ابن ابي حاتم ، از ابن عباس روايت كرده اند كه گفت : روزي رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم ) در بيت المدراس  بر جماعتي از يهود درآمد ، و ايشان را به سوي خدا دعوت فرمود : نعمان بن عمرو ، و حرث بن زيد ، پرسيدند اي محمد تو چه ديني داري ؟ فرمود ملت و كيش ابراهيم ، كه دين او دين من است ، گفتند ابراهيم هم كه يهودي بود ، فرمود : تورات خود شما بين ما و شما حاكم باشد ، تورات را بياوريد و ببينيد آيا ابراهيم را يهودي مي داند ؟ يهوديان از آوردن تورات امتناع ورزيدند ، در اينجا بود كه آيه شريفه : الم تر الي الذين اوتوا نصيبا من الكتاب ، يدعون الي كتاب الله ، ليحكم بينهم ... و غرهم في دينهم ما كانوا يفترون نازل گرديد مولف : بعضي از محدثين روايت كرده اند كه آيه نامبرده در داستان رجم نازل شده كه ان شاء الله ذكر اين داستان در تفسير آيه : يا اهل الكتاب قد جائكم رسولنا يبين لكم كثيرا مما كنتم تخفون من الكتاب خواهد آمد ، و هر دو روايت خبر واحدند ، كه قوت و اعتباري را كه بايد داشته باشند ، ندارند