قرآن كريم

 سوره الانفطار آيه 7 

 الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ 

ترجمه فارسی

 آن که تو را بيافريد و اعضايت تمام کرد و اعتدالت بخشيد

ترجمه انگليسی

.Who created you, then made you complete, then made you symmetrical?

 تفسير آيه

الذي خلقك فسويك فعدلك - اين جمله ربوبيت توام با كرم خدا را بيان مي كند ، و مي فرمايد : يكي از موارد تدبير او اين است كه : انسان را با همه اجزاي وجودش خلق كرد ، و سپس به تسويه اش پرداخته ، هر عضو او را در جاي مناسبش كه حكمت اقتضاي آن را دارد، قرار داد، و سپس به عدل بندي او پرداخته ، بعضي از اعضا و قوايش را با بعضي ديگر معادل قرار داد ، و بين آنها توازن و تعادل برقرار كرد ، كه مي بينيم هيچ عضوي از اعضاي او از معادلش قوي تر و سنگين تر نيست ، در نتيجه اگر يكي از اعضايش نتوانست كار او را انجام دهد عضوي ديگر برايش قرار داده تا آن كار را انجام دهد، مثلا خوردن كه با لقمه انجام مي شود كار دهان است ، و چون دهان خودش نمي تواند لقمه را پاره و خرد كند اين كار را با دندانهايي مختلف انجام مي دهد ، و چون نيازمند است لقمه را زير دندانها بدهد ، و از اين سو به آن سو ببرد ، خداي تعالي اين كار را به عهده زبان گذاشت ، و چون دهان در گرفتن لقمه به آن سو ببرد ، خداي تعالي اين كا را به عهده زبان گذاشت ، و چون دهان در گرفتن لقمه احتياج به آلتي داشت كه لقمه را گرفته در آن قرار دهد ، اين كار را به عهده دست ها نهاد ، دست هم احتياج به كف و كف دست هم احتياج به انگشتان - با آن منافع مختلفش - داشت ، و انگشتان هم احتياج به بند داشت و از سوي ديگر دست هم بخاطر اينكه همه جا دراز نمي شود ، احتياج داشت كه از جايي به جايي ديگر منتقل شود ، و لذا خدا براي آدمي پا قرار داد ، و روي همين حساب معادله را در اعمال ساير اعضاء و قوا كه هزاران هزار و بلكه از حد شمار بيرون است برقرار ساخت ، و همه اينها مظاهري از تدبير خداي تعالي است ، او است كه اين نعمت ها را افاضه مي فرمايد ، بدون اينكه منفعتي براي خود خواسته باشد ، و بدون اينكه ناسپاسي انسانها مانع افاضه او شود ، آري افاضه او از كريمي او است